Çok Merak Ediyorum

Senin ismini babanla nişanlı bile değilken koyduk biz kızım. Evlenince kızımız olursa adı Zeynep olsun oğlumuz olursa adı Can olsun dedik. Sonra evlendik. Abin doğdu. Can mı olsa Onur mu olsa derken Onur' un anlamı çok hoşumuza gitti Onur' a karar verdik. Abin bebekken onun yaptığı, söylediği, yediği, içtiği, sevdiği şeyleri, hastalıklarını, ilaçlarını yazdığım defterlerim vardı. Senin için de bir defter almıştım ama hamileyken yazdım doğumdan sonra çok yazamadım çünkü sen çok ağlayan bir bebektin kucağımdaydın hep. Abin ek gıdaya başladığında yedirdiğim şeyleri yazmışım onun defterlerine ve şöyle demişim:"Onur' un yediği şeylerin tarifini buraya yazıyım da ilerde Allah bize bir de Zeynep verirse İnşallah burdan bakıp ona da yaparım."

Allah bize Zeynep verdi ama Zeynep' im anne sütünden başka doğru dürüst birşey tadamadan melek oldu maalesef. Ekmek içi seviyordun. Makarna denedim birkaç kez sevdin. Hatta hastaneye gittiğimiz gün akşama hazır olsun diye patates yemeğiyle makarna yapmıştım Sana da çorba yaptım hatta blenderla çekerken sen mama sandalyende gözlerini kocaman açtın korkup. Korkma annecim vuuu yapıyorum dedim güldün başını yana büküp. Eve bir daha dönemedik. Sen gittin çorban dolapta kaldı. Çıkmadan önce birkaç makarna yedirdim sana. Evde yediğin son şey o makarnaydı. Şimdi burgu makarna görünce çok kötü oluyorum. Buzluğa da ufak ufak köfteler yapıp koymuştum artık yavaş yavaş yersin diye. O köfteler de duruyor sen yoksun. Birşey yerken çok üzülüyorum zaten. Karnım acıkıyor çok kızıyorum kendime. Senin kızın öldü sen yemek yiyorsun karnın acıkıyor diyorum. Ekmek yemiyorum ama sen çok sevdiğin için. Yemeği bırak daha da kötüsü ben nefes alıyorum sen alamıyorsun maalesef. 

Seninle ilgili ne hayallerim vardı bir bilsen Zeynep. Ben hep balerin olmak istemiştim ama olamadım. Sen doğunca dedim ki ben olamadıysam kızım balerin olur belki. Seni bale kursuna göndericektim. Piyano da çalmanı isterdim. Sanatçı olsaydı benim kızım. Olamadı. Büyüyemedi ki yürüyemedi, Emekleyemedi bile. 

O kadar çok şey merak ediyorum ki seninle ilgili. Nasıl bir kız olacaktın?İnatçı mı sakin mi?Esprili mi ciddi mi? Süslü mü olacaktın yoksa annen gibi sade mi olmayı severdin? Hamileyken Cemil amca ultrasonda çok saçı var diyordu hep. Süslersin tokalarla diyordu. Ben de "Ben süslü değilim ki onu nasıl süsliycem?" diyordum. Seni süsleme giydirme görevini kokoş Meltem teyzene vermiştim. Daha ben sana hamileyken teyzen yazın 9 aylık olacaksın diye hesap edip bir sürü yazlık elbise, ayakkabı almıştı. Hiçbirini giyemedin annecim. Onlar da dolabında duruyor. Acaba kış günü etek giyicem elbise giyicem diye tutturur muydun?Keşke büyüyebilseydin de kendi kıyafetlerini kendin seçebilseydin. Benim makyaj malzemelerimi de karıştırıp dudağına ruj sürer miydin?Topuklu ayakkabılarımı giyip pıtır pıtır yürür müydün?

Sesini merak ediyorum sonra. "Anne" diyebilseydin nasıl derdin?Çok mu konuşurdun acaba?"Ay Zeynep bir sus" der miydik sana?Keşke konuşsaydın hiç susmasaydın.

Abinle kavga eder miydiniz?Abine soruyorum "asla etmezdim anne" diyor. Abin seni çok seviyordu. Bence de hiç seni üzmezdi. Tam da okullar tatil olacaktı bir hafta sonra. Abinle üçümüz evde olacaktık. Artık o seni oyalayabilirdi oyuncaklarla. Ben de sizi seyrederdim. Ama sen gittin.

Sen büyüyünce benimle gezer miydin?Hadi anne çarşıya çıkalım der miydin? Benim arkadaşım olur muydun?Sırlarını benimle paylaşır mıydın?Aşık olup gelip bana heyacanla anlatır mıydın?Keşke anlatabilseydin.

Babana mı çok düşkün olurdun yoksa bana mı?Baban "kızımı kimselere vermem" diyordu biliyor musun kıskanıyordu seni şimdiden. "Kızımı üzerlerse" diyordu. Seni kimse üzemeyecek kızım. Seni kimse ağlatamayacak.

Bunların cevabını hiç bilemiycem Zeynep. Çok acı çekiyorum. Boğazımda bir düğüm. Kalbimde sensiz yaşamanın huzursuzluğu. Sensiz nefes almanın utancı. Sensiz yemek yemenin pişmanlığı. Çok acı çekiyorum.

SENİ ÇOKKKK SEVİYORUMM. 

SENİ ÇOKKK ÖZLÜYORUM. 

SENİ ÇOKKKK ÖPMEK İSTİYORUM.

DAYANAMIYORUM.